Add-on geneesmiddelen zijn medicijnen die apart van de behandeling (dat wil zeggen naast het DBC-zorgproduct) in rekening kunnen worden gebracht bij de zorgverzekeraar. Dit systeem is ingevoerd omdat sommige, vaak dure, geneesmiddelen de totale kosten van een diagnose-behandel-combinatie (DBC) sterk kunnen beïnvloeden.
Kenmerken van add-on geneesmiddelen:
Ze staan vermeld in de NZa Prestatie en tarieventabel add-on geneesmiddelen van de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa).
Zorgaanbieders registreren ze op basis van merknaam en sterkte.
Op de nota staat welk merk geneesmiddel is gebruikt en voor welke indicatie(s).
Proces en voorwaarden:
De Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) bepaalt welke geneesmiddelen een add-on status krijgen.
Zorgaanbieders en zorgverzekeraars kunnen een verzoek indienen voor add-on status.
Ook off-label indicaties kunnen een add-on status krijgen.
Het doel van dit systeem is om meer transparantie te bieden in de kosten van specifieke geneesmiddelen en om financiële risico’s voor ziekenhuizen te beperken bij het gebruik van dure medicijnen.