Doordachte inzet van kankermedicijnen is verstandig, omdat méér behandelen niet altijd beter is. Maar laten we niet vergeten hoeveel vooruitgang nieuwe therapieën voor kanker ons de afgelopen jaren hebben gebracht. Toegang tot die medicijnen is essentieel. Want als ze in Nederland überhaupt niet beschikbaar zijn, kunnen arts en patiënt niet eens het gesprek voeren over wel of niet behandelen.
Progressie bij kanker wordt vaak afgemeten aan het percentage van de patiënten dat vijf jaar na de diagnose nog leeft. Dit percentage steeg de afgelopen twintig jaar in ons land van 51% naar 67%. Dat ging niet vanzelf. Innovaties als immunotherapie en CAR-T behandelingen geven patiënten de kans om langer en met een betere kwaliteit te leven.
Aanpassen
Natuurlijk is het goed om innovaties selectief in te zetten. Ze kunnen belastend zijn voor de patiënt en het zorgsysteem én ze kosten geld. Daarom zijn wij als Vereniging Innovatieve Geneesmiddelen (VIG) een groot voorstander van gepast gebruik. Daarvoor zijn diverse instrumenten, die nog niet allemaal optimaal worden ingezet. Denk hierbij aan moleculaire diagnostiek, waarmee te voorspellen is of een behandeling bij een patiënt aanslaat. Het is ook belangrijk om medicijnen na goedkeuring en vergoeding te blijven volgen in de praktijk. Hoe vaak slaan ze wel of juist niet aan? Daar kun je het voorschrijfgedrag en de vergoeding op aanpassen.
Schrijnend
Tegelijkertijd is het moeilijk om aan te zien dat er steeds vaker behandelingen zijn die werken en in andere westerse landen volop worden ingezet, maar in Nederland slechts mondjesmaat, vanwege slepende prijsonderhandelingen. CAR-T maar ook andere therapieën tegen kanker vormen daarvan schrijnende voorbeelden.
Nieuwe medicijnen onmiddellijk maar wel voorwaardelijk vergoeden, zoals hoogleraar Gabe Sonke zaterdag in de Volkskrant bepleitte, is een manier om dit te verhelpen. Zodat de Nederlandse patiënt niet achter het net vist als een behandeling wél het verschil kan maken.
Laten we van ‘wait and see’ geen ‘wait and wait’ maken.
‘Wait and wait’
Laten we van ‘wait and see’ geen ‘wait and wait’ maken. Het zou goed zijn als we in Nederland met elkaar afspreken dat de beslissing over vergoeding niet langer dan 3 à 4 maanden duurt. We hebben alle puzzelstukjes in handen. Wij willen deze puzzel heel graag samen met VWS en het Zorginstituut leggen!
