Om de beste nieuwe geneesmiddelen te ontwikkelen moeten we samenwerken: universiteiten, bedrijven en de overheid. Die noodzaak tot samenwerking wordt meer dan eens over het hoofd gezien. Zonder deze samenwerking zouden medicijnen niet eens bij de patiënt terecht komen. De samenleving betaalt hier slechts één keer voor.
Samen willen we de zorg iedere dag beter maken. Met de nieuwste behandelingen en medicijnen. Dat vergt veel tijd, onderzoek en geld. Nederlandse universiteiten hebben samen met ziekenhuizen alle kennis en ervaring in huis om nieuwe middelen uit te vinden. Op dit waardevolle onderzoek mogen we als Nederland trots zijn. Maar dit is pas de eerste stap. Universiteiten verkopen regelmatig een veelbelovend medicijn aan geneesmiddelenbedrijven. Dan komen ze daarvoor samen een bedrag overeen.
Bedrijven ontwikkelen het medicijn verder, in jarenlange wereldwijde studies, met honderden of duizenden patiënten. Maar lang niet ieder veelbelovend medicijn haalt de eindstreep. Medicijnontwikkeling is kostbaar, tijdrovend en risicovol.
Als het dus uiteindelijk – na een jaar of tien – tot een goedgekeurd medicijn komt, is dát de eerste keer dat de samenleving betaalt voor het geneesmiddel. Van dubbel betalen is dus geen sprake.
Samenwerking tussen universiteiten en bedrijven blijft hard nodig. Er zijn nog allerlei ziekten – zoals kanker, dementie en duizenden zeldzame ziektes – die we nog niet of onvoldoende kunnen behandelen.