Bij de VIG vinden we het niet zo spannend van wie je houdt, welke huidskleur of geslacht je hebt, hoe oud je bent en waar je in gelooft. Daar ben je volledig vrij in. Wat télt, is of je goed bent in je vak en of je zin hebt om je talenten te ontplooien. En bovenal of je een fijne collega bent om mee samen te werken.
We streven naar een team dat een zo goed mogelijke afspiegeling is van de samenleving. Daar moet ik heel eerlijk zijn, daar zijn we nog niet helemaal, maar hebben wel mooie stappen gezet. Op het gebied van geslacht, LHBT, huidskleur en leeftijd doen we het binnen de VIG best goed, hoewel dit wat verschilt per jaar. Het blijft een uitdaging, zeker ook in de huidige arbeidsmarkt, om een goede diversiteit op de werkvloer te realiseren.
Ik merk dat bewustzijn rond inclusie (het doel) en diversiteit (het middel) soms tot nieuwe uitdagingen leidt. Hoe voorkom je positieve discriminatie, bijvoorbeeld? En hoe elimineer je gedachten binnen teams dat iemand eerder een baan krijgt vanwege zijn of haar achtergrond of sekse? Toch geloof ik dat bewustzijn en ook onbewuste vooroordelen opsporen de start is van inclusie en diversiteit binnen organisaties.
Neem bijvoorbeeld leeftijd. In ons VIG-team, waar de jongste en oudste medewerker zo’n vijftig jaar in leeftijd verschillen, merk ik dagelijks hoe complementair het is om een team met verschillende ervaringen en inzichten te hebben. Wat zouden we veel missen zonder de frisse ‘jonkies’ en de ervaren ‘oudjes’!
Daarbij is het belangrijk dat je bewust ruimte biedt om mensen actief te betrekken, dus ook de meer introverte collega’s, en dat je zorgt voor een open en veilige werkomgeving. Het is dan ook cruciaal om heel laagdrempelig de mogelijkheid te creëren om feedback te geven, maar hier ook als management en collega’s open voor te staan. Deze stappen zijn een voorwaarde voor een inclusievere en een meer diverse organisatie.
Een van de uitdagingen ligt op het gebied van recruitment. We streven wel naar meer diverse en inclusieve teams, maar het aanbod aan kandidaten is er niet altijd naar. Als VIG willen we graag op voorhand helder zijn en drempels verlagen. Vakkundigheid en collegialiteit zijn belangrijke criteria, maar ook dat iedere werknemer zichzelf durft te zijn op de werkvloer. Met onze leden stemden we van de zomer ook in met expliciete aandacht voor diversiteit in de Code. Dat past bij de kernactiviteit van de 45 geneesmiddelenbedrijven die lid zijn van de VIG. Zij vinden het namelijk belangrijk dat de geneesmiddelen en vaccins ontwikkelen die ze ontwikkelen een bijdrage leveren aan de gezondheid van álle mensen. Daarin leveren ze weliswaar maatwerk, maar maken ze geen onderscheid. Twee van deze leden – AstraZeneca en Roche – organiseren op Diversity Day een interactieve talkshow, een initiatief dat we als VIG natuurlijk van harte ondersteunen.
Inclusie heeft volgens mij alles te maken met het vinden van aansluiting en het krijgen van toegang. Dit probeer ik te realiseren door ervoor te zorgen dat de werkplek een plek is waar iedereen zich thuis kan voelen. Waar je op je eigen manier kunt bijdragen wat je in huis hebt. Waar je hulp kunt krijgen als je er zelf niet uitkomt. Waar je gezien en gehoord wordt én jezelf kunt laten zien. Dat is niet alleen goed voor de werknemers zelf, maar zeker ook voor bedrijven, die veel goede arbeidskrachten zouden missen als zij zich te veel laten leiden door vooroordelen.
Daarom zie ik het als een van mijn kerntaken om zichtbaar te maken wat niet gezien wordt, mensen hun 'eigen kracht' helpen ontdekken en mensen en organisaties te verbinden. Het zijn grote woorden, maar door kleine stappen te nemen, komen we met elkaar een heel eind. Door mijn hoofd schiet een variant op een uitspraak van een wereldberoemde voetbalgoeroe: ‘elk vooroordeel heb z’n nadeel’. We kunnen elke dag, dus óók vandaag, besluiten om die vooroordelen opzij te zetten. Diversiteit, daar moet je niet te veel over praten, dat moet je gewoon doen!
Carla Vos, hoofd Kennis & Beleid bij Vereniging Innovatieve Geneesmiddelen (VIG)
