25-01-2022

Blog Phi-Ngan Phan: Uit balans

Phi Ngan Phan, YIM
Toekomstbestendige zorg: het is een onderwerp dat hoog op de agenda staat. We zien het terug in het Coalitieakkoord en onderzoeken zoals het WRR-rapport Houdbare Zorg. Het is ook niet voor niks één van de drie thema’s van het Visiedocument van de Young Innovators of Medicines (YIM). Maar wat betekent het eigenlijk?

Als Patient Access & Outcome Manager bij Amgen zet ik mij in om onze geneesmiddelen toegankelijk te maken én te houden voor alle patiënten die hier baat bij hebben. Ook houd ik me bezig met waardegedreven zorgprojecten om uitkomsten inzichtelijk te maken en hoe we deze verder kunnen verbeteren. Simpel gezegd, het is belangrijk dat de juiste patiënt, de juiste behandeling krijgt, op het juiste moment en ook tegen de juiste prijs.

Klinkt als een heldere missie, toch? Maar helaas is dat nog niet zo makkelijk. Het gezondheidszorgsysteem staat onder druk. Er is druk op de kwaliteit (ook organisatie), druk op de beschikbaarheid (middelen en mensen) en druk op de betaalbaarheid. Ik zie het van dichtbij dat het vergoedingsproces lastiger is geworden en ook langer duurt en daarmee geneesmiddelen minder snel toegankelijk zijn voor de patiënt (lees: vergoed wordt). En dan zijn we er nog niet, want vergoeding betekent nog niet dat een medicijn ook daadwerkelijk wordt voorgeschreven. Sinds 2012 zijn steeds meer geneesmiddelen onderdeel geworden van het ziekenhuisbudget en dat betekent dat er wel ruimte moet zijn.

Geneesmiddelenbedrijven ontwikkelen en leveren innovatieve geneesmiddelen die steeds geavanceerder en persoonlijker zijn. Dat zijn geweldige ontwikkelingen waardoor er betere behandelopties komen voor de patiënt. Maar dat komt wel met een aantal uitdagingen. Want welke therapie past nou het beste bij welke patiënt, in welke volgorde en tegen welke vergoeding?

We zijn het ermee eens dat als een behandeling of geneesmiddel waarde levert voor de patiënt dat het wat mag kosten. Maar dan wel gebaseerd op uitkomsten en kwaliteit van leven en niet op basis van volume. En daarover zullen afspraken gemaakt moeten worden tussen overheid, zorgverzekeraars, zorgaanbieders en geneesmiddelenbedrijven. Dat is niet eenvoudig , want welke criteria hanteer je dan en hoe meet je dat? Real-world data en real-world-evidence kunnen een uitkomst bieden in het objectief maken van waardegedreven afspraken.

Dat zijn flinke uitdagingen, die ik natuurlijk niet in mijn eentje kan oplossen. Wel kunnen we ons hierin verdiepen en kijken wat onze eigen rol hierin kan zijn. Zo was ik onderdeel van een interessant YIM-project over innovatieve financieringsmodellen (zoals uitkomstbekostiging en pay-for-performance). Hiervoor spraken we met verschillende stakeholders in het veld, maar ook onze eigen bedrijven hebben we gevraagd hoe ze hiernaar kijken en wat hun ervaringen zijn. Het delen van dit soort inzichten met elkaar is echter vanuit oogpunt van mededinging niet toegestaan, dus zijn we hiermee voortijdig gestopt. Uiteraard blijven we ons op andere manieren inzetten om in gesprek te blijven.

Zo zie je dat we samen nog vele puzzelstukjes moeten leggen om te komen tot toekomstbestendige zorg. En het antwoord op mijn beginvraag wat toekomstbestendige zorg nou eigenlijk betekent? Voor mij betekent het dat kwaliteit, betaalbaarheid en beschikbaarheid in balans zijn en dat de patiënt de juiste behandeling krijgt.

Phi-Ngan Phan
(Young Innovators of Medicines)


Coalitieakkoord

WRR-Rapport Houdbare Zorg

Visiedocument Young Innovators of Medicines