Dit concludeert Wim de Haart, manager Gezondheidseconomie en Vergoedingen van de Vereniging Innovatieve Geneesmiddelen, uit een analyse van alle specialistische add-on geneesmiddelen in Nederland in de periode 2014-2020. ‘Hierbij komt nog dat het aantal behandelde patiënten met relatief goedkopere geneesmiddelen toeneemt. De gemiddelde uitgaven per patiënt aan specialistische geneesmiddelen is daarom al jaren constant rond de € 6.400 per patiënt.’
Meer specialistische geneesmiddelen
Vanaf 2015 zijn er zo’n 100 specialistische geneesmiddelen bijgekomen. Ongeveer 20 geneesmiddelen zijn of niet meer op de markt of worden niet meer via een add-on gefinancierd. Het aantal geneesmiddelen met een prijs[1] onder de € 10.000 stijgt van 74 naar 110. Het aantal geneesmiddelen met een prijs boven de € 80.000 stijgt van 13 naar 23. Dit lijkt een aanzienlijke stijging, maar de impact is beperkt, omdat de patiëntenaantallen beperkt zijn. Het betreft voornamelijk middelen ter behandeling van stofwisselingsstoornissen waarmee per jaar slechts ruim 300 patiënten worden behandeld.
Oncologische middelen
Voor oncologische middelen geldt een iets ander beeld. De ontwikkelingen in de oncologie gaan snel. We zien een toename van het aantal oncologisch geneesmiddelen van ruim 100 in 2015 naar meer dan 130 in 2020. De toename is vooral te zien in de categorie middelen met een prijs tussen de € 10.000 en € 50.000 per jaar (van 50 naar ruim 70). Vier geneesmiddelen zijn duurder dan € 80.000. Deze middelen worden echter slechts zeer beperkt ingezet, bij ongeveer 80 patiënten in 2020. Op een totaal van ongeveer 140.000 behandelde kankerpatiënten. Ondanks de nieuwe geneesmiddelen, is de gemiddelde prijs na jaren stabiel onder de € 6.000 in 2019 en in 2020 opgelopen tot bijna € 7.000.
Betaalbaarheid via passende farmaceutische zorg
Ook de farmaceutische sector maakt zich zorgen over de betaalbaarheid van de zorg in de toekomst. De druk op de zorguitgaven en dus ook op de uitgaven aan geneesmiddelen wordt vooral veroorzaakt door de toenemende patiëntenaantallen, als gevolg van de vergrijzing. De Haart: ‘Het huidige geneesmiddelenbeleid is voornamelijk gericht op het beheersbaar houden van de uitgaven door prijsonderhandelingen. Het geneesmiddelenbeleid moet zich echter meer gaan richten op enerzijds het beheersen van het volume door passende farmaceutische zorg en anderzijds het verhogen van de kwaliteit van de zorg anderzijds.’ De geneesmiddelensector is zeker bereid hier samen aan te werken.
[1] De uitgaven per patiënt gelden als indicatie voor de prijs.
