De Nederlandse medicijnvoorziening mag natuurlijk geen speelbal zijn van wisselkoersfluctuaties als gevolg van de sterk schommelende olieprijs of de Brexit. Het mag niet, maar gebeurt wel. De vreemde koppeling van 'olie' aan 'medicijnen' is geregeld in de Wet geneesmiddelenprijzen (Wgp). Gevolg? Instabiliteit en onnodige risico's voor de beschikbaarheid van geneesmiddelen in Nederland.
Dat is de boodschap van de Vereniging Innovatieve Geneesmiddelen aan de Tweede Kamer in het kader van de modernisering van de Wet geneesmiddelenprijzen. In die wet wordt de Nederlandse medicijnprijs gekoppeld aan een aantal referentielanden, waaronder Noorwegen, België, Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk.
Valutaschommelingen
De afgelopen tijd zijn er sterke schommelingen geweest in zowel het Britse Pond als gevolg van de Brexit en de Noorse Kroon door sterk fluctuerende olieprijzen. De impact van al deze valutaschommelingen is groot omdat bij het berekenen van de maximum WGP-prijzen de dagkoers wordt toegepast van de valuta van de betreffende landen.
Speelbal olieprijzen
De steeds veranderende koersen van zowel Noorwegen als het Verenigd Koninkrijk hebben grote impact op de Nederlandse geneesmiddelenprijzen. Schouw: 'Daarmee bepalen economische en politieke events indirect onze Nederlandse medicijnprijzen. Die beïnvloeding leidt tot instabiliteit en onvoorspelbare prijsontwikkelingen, waarbij het verband met de echte medicijnprijzen in de referentielanden totaal zoek is. Ik vind dat minister Van Ark nog eens heel kritisch moet kijken naar deze oneigenlijke koppeling.'
Tekorten
Schouw vreest dat instabiele geneesmiddelenprijzen verdere medicijntekorten in de hand werken. 'Ik maak me grote zorgen over de beschikbaarheid van geneesmiddelen, die toch al onder druk staat. Zeker in deze onzekere tijden moeten we voorkomen dat Nederland nog vaker achter in de rij staat, als het gaat om de levering van medicijnen.' Vooral voor geneesmiddelen aan de onderkant van de markt zijn stabiele prijzen belangrijk om voldoende aanbod voor de Nederlandse markt te garanderen.
Voorstel
De VIG stelt voor om binnen de berekeningssystematiek van de Wgp te gaan werken met periodieke gemiddelden van wisselkoersen over een langere periode van zes tot twaalf maanden. Zwitserland, Noorwegen en Duitsland werken al volgens deze methodiek. 'Dit leidt tot meer stabiliteit van prijzen op de middellange termijn', aldus Schouw. 'En daarmee een betere voorspelbaarheid in de markt voor alle betrokken partijen zoals zorgverzekeraars, ziekenhuizen en geneesmiddelenbedrijven. En dat heeft weer een positief effect op het voorkomen van tekorten.'
