De minister werd door de Kamerleden onder andere gewezen op het procentueel lage aantal studies naar cel- en gentherapie en in het bijzonder de beschikbaarheid van kankermedicijnen in Nederland. De Kamer vindt het zorgelijk dat Nederland achterloopt bij omringende landen als Duitsland. Zo kan een kankerpatiënt in Maastricht pas ruim 100 dagen later over een nieuw medicijn beschikken dan een kankerpatiënt net over de grens in Aken. De minister komt nog bij de Kamer terug op welke kankergeneesmiddelen in Nederland (nog) niet beschikbaar zijn.
Toegang verslechtert
Vooruitlopend daarop heeft de VIG zich verder verdiept in de beschikbaarheid van geneesmiddelen. De conclusie is zorgelijk: het aantal middelen dat in Nederland beschikbaar is, neemt af. Van de 197 middelen die door de EMA zijn goedgekeurd in de periode 2015-2019 zijn er in Nederland 131 beschikbaar (66%). Een derde van de goedgekeurde geneesmiddelen is in Nederland dus niet beschikbaar. Daaronder bevinden zich elf oncologische middelen voor onder andere borstkanker, longkanker, prostaatkanker en leukemie.
